Livestream trailer door Buddy

14 December 2017

Op zoek naar de boektrailer...

Boek drie, Livestream, is het verhaal van een twintig uur durende zoektocht dwars door Manhattan. Laatst was ik met Martijn Van de Griendt in New York. Ook op Manhattan, ook twintig uur lang en ook op zoek: namelijk, naar materiaal voor de boektrailer. Het werd uitputtende, maar vooral inspirerende dag.

Wat schrijven betreft, ben ik niet snel tevreden. Elk woordje moet een functie hebben, elke zin moet raak zijn. Ik krijg hulp en feedback, maar uiteindelijk heb ik het allemaal zelf in de hand. En dat is prettig. Als het gaat om een ander medium, zoals film of muziek, vind ik het juist gaaf om de controle los te laten en de creativiteit van een ander tot uiting te laten komen. Martijn is fotograaf en filmmaker en daarom nam ik hem mee naar New York (en omdat we het goed met elkaar kunnen vinden). Hij had het manuscript van Livestream gelezen en we hadden flink gebrainstormd over wat we zouden kunnen gaan opnemen. Ik had er veel vertrouwen in, want Martijn is goed, echt goed, en toch... was ik bang...

's Morgens om half acht zou ik hem ophalen. En 's middags om vier uur zouden we in NYC aankomen. Niks aan de hand, toch? Behalve dan dat het plaatselijke tijden zijn. De eerste de Nederlandse, de tweede de New Yorkse. Oftewel, het zou een extreem lange dag worden. En we zouden niet vroeg kunnen stoppen, want ik moest de volgende dag alweer terugvliegen en we hadden beelden in het donker nodig en maar één avond tot onze beschikking en dus maar heel weinig tijd, en en en... Ik weet hoe het is om doodvermoeid door een stad te dwalen, verdoofd vanwege de jetlag. Het licht is te fel, de geluiden te hard, je lichaam wil maar één ding: naar bed. En toch ga je nog niet slapen, omdat je weet dat je dan om twee uur 's nachts alweer wakker zult liggen. En dus houd je vol. Inmiddels ben ik het gewend om vol te houden. Maar wat zou Martijn doen? Zou hij eraan toegeven? Zou hij om zes uur ’s avonds (0.00 uur Nl-tijd) terug naar het hotel willen? Ik kon het me heel goed voorstellen. Want niet alleen zou het een lange dag worden, het zou ook bloedheet, benauwd en superdruk zijn op Manhattan.

Al na tien minuten haalde ik opgelucht adem. Martijn was niet te houden. Telkens zag hij weer iemand die hij moest filmen, een situatie die hij moest fotograferen. Ik herinner me een scene in Chinatown waarin hij mijn voeten rennend in beeld wilde hebben. De twee sprintende mannen – hij met camera, ik zonder – trokken veel bekijks. We hebben het meer dan tien keer overgedaan. Het was dik boven de dertig graden. En inmiddels tien uur ’s avonds. New Yorkse tijd. Om middernacht kregen we honger. We doken een Chinees restaurantje in. Het was klein, benauwd en shabby. Onze glazen plakten aan het plastic tafelkleedje net als onze onderarmen. De bediening blafte ons toe en kwakte chagrijnig de bestelling op tafel. We lachten. Want dat is het voordeel van een jetlag. Het kan je allemaal niet zo meer veel schelen. We aten onze dumplings die verrassend goed smaakten en Martijn maakte bovenstaande foto. Daarna namen we de metro terug naar het hotel. Het was inmiddels zeven uur in de ochtend, Nederlandse tijd.

 



Deze blog is origineel gepubliceerd op www.buddytegenbosch.nl en met toestemming van de auteur geplaatst op deze website.

Buddy Tegenbosch wordt in 1975 in Eindhoven geboren. In 1993 doet hij eindexamen en gaat hij naar de Sportacademie die hij in vier jaar afrondt, waarna hij besluit om niet gymleraar, maar piloot te worden. Hij volgt zijn luchtvaartopleiding aan de Nationale Luchtvaartschool. Sinds 2000 is hij werkzaam bij Lufthansa in Duitsland. En Buddy schrijft! Zijn eerste jeugdroman, getiteld Pokerface, werd al meteen genomineerd voor de Crimezone Beste Young Adult Thriller Award 2012.

www.buddytegenbosch.nl | Facebook | Twitter | Instagram

Meer in deze rubriek

Blijf lezen, halfgoden!

Een brief van Rick Riordan, halfgod onder de YA-auteurs

Zo kwam ik op het idee voor De eliminatie

Daniëlle Bakhuis over haar nieuwste boek

Column: Mink, magie en Huize Sandra

Mirjam Mous vertelt over Het Eos-project

Piper Perish en ik

Emmy van Ruijven vertelt over het illustreren van Piper Perish 

Pages

Meer in deze rubriek

5 vragen aan Esther Walraven

5 vragen aan Esther Walraven, auteur van Wind.

5 vragen aan Buddy Tegenbosch

5 vragen aan Buddy Tegenbosch, auteur van Jimi Fender Johnson.

5 vragen aan Miriam Bruijstens

5 vragen aan Miriam Bruijstens, auteur van De kleuren van de zee

Kijktip: Mijke Pelgrim vertelt over haar nieuwe boek

Bekijk de video: Dwarsloper in 1 minuut!

5 vragen aan Henk Hardeman

Auteur van Wie is Adam Westerman?

De uitdager van Taran Matharu

De wereld van de uitverkorene zit vol geschiedenis, en is gebaseerd op vijf jaar onderzoek naar vermiste personen, verloren artefacten en ons vergeten verleden.

Q&A met Nina de Pass

De auteur van Mijn jaar na jou beantwoordt al jullie vragen

hunger games omslag

Would you rather? met Helena Fox

Zou jij kunnen kiezen?

Interview met Helena Fox over Steeds verder weg

Lees hier alles over de inspiratie achter het indrukwekkende boek Steeds verder weg.

Ook zo'n fan van H@ck?

Klik dan hier!

Interview met Nic Stone

Interview met YALFest-auteur Nic Stone.

LONGREAD: een interview met Suzanne Collins

Suzanne Collins over De Hongerspelen

‘Zij en ik is een liefdesbrief aan mijn tiener-zelf’

Auteur Nic Stone over haar boek Zij en ik

Column: Optelsom

Wendy Brokers over haar boek De laatste halte

'Dit boek heeft een speciaal plekje in mijn hart'

Een openhartige brief van Sarah J. Maas aan al haar lezers

#vraaghetdecorrector

We interviewen Gail, corrector en persklaarmaker voor Best of YA.

Blijf lezen, halfgoden!

Een brief van Rick Riordan, halfgod onder de YA-auteurs

Zo kwam ik op het idee voor De eliminatie

Daniëlle Bakhuis over haar nieuwste boek

Column: Mink, magie en Huize Sandra

Mirjam Mous vertelt over Het Eos-project

Piper Perish en ik

Emmy van Ruijven vertelt over het illustreren van Piper Perish 

Interview Iris Boter

Terug naar de dinosauriërs

Interview met Iris Boter

Taran Matharu

Historie, cultuur en Pokémon

Een interview met Taran Matharu